Nu alle behandelingen erop zitten, mijn haar weer langzaam aan het groeien is en ik weer door wil met mijn leven, is het tijd om deze blog af te gaan sluiten. Afgelopen week ben ik er een weekje tussenuit geweest, naar New York, in mijn eentje. Dat was precies wat ik nodig had. Daar wist niemand wat ik allemaal had meegemaakt, kreeg ik geen speciale aandacht en dat was best wel lekker. Daar durfde ik voor het eerst zonder pruik rond te lopen, want nou ja het is NYC: daar kan alles! Het weekje weg zorgde voor wat afstand van alles. Ik voel nu niet meer de behoefte om openhartig te praten over alles wat mij is overkomen en dat alles hier te delen. Voortaan schrijf ik privé in een dagboek, want schrijven blijft wel van een onmisbaar therapeutische waarde – ik heb tenslotte nog steeds veel te verwerken. Maar vanaf nu wil ik het afgelopen jaar achter mij laten en mijn leven weer oppakken. Ik ben klaar met deze kankerzooi, en nu is het alleen maar hopen dat de kankerzooi ook klaar is met mij!
Kankerzooi 